Pada bulan Februari 2022, sejurus selepas jendela perpindahan pada bulan Januari (musim sejuk), Paul Scally, pengerusi Gillingham FC, sebuah kelab dalam Liga Dua Bola Sepak England , peringkat keempat dalam bola sepak Inggeris, telah bersuara mengenai Liga Perdana.

Kenyataannya, atau lebih tepatnya tangisannya, adalah mengenai perbelanjaan yang menjijikkan di Liga Perdana dalam jendela perpindahan dalam satu tempoh di mana beberapa pasukan dalam liga bawahan sedang bergelut untuk terus bertahan.

Anda akan ingat bahawa pada bulan Januari yang sama, Bolton Wanderers telah terpaksa diselamatkan oleh kerajaan United Kingdom daripada diambil tindakan pentadbiran buat kali kedua dalam tempoh tiga tahun. Anda juga akan ingat bahawa Derby County FC telah diambil tindakan pentadbiran dan akibatnya, telah kehilangan 21 mata, yang secara berkesannya telah menurunkan mereka daripada Kejuaraan ke Liga Satu.

Akhir sekali, anda juga akan ingat bahawa Bury FC, salah satu kelab bola sepak tertua di England, telah disingkirkan daripada kejohanan bola sepak Inggeris pada tahun 2020 akibat daripada masalah kewangan mereka.

Tiada satu pun daripada ini penting kepada kelab yang sedang bermain dalam liga utama bola sepak Inggeris, yang terus membelanjakan sejumlah wang yang tidak menjijikkan untuk mendapatkan pemain dan kakitangan daripada kelab-kelab kecil ini, dengan berkesan merosakkan mereka.

Angka menjijikkan di sebalik perbelanjaan Liga Perdana

Pada jendela perpindahan bulan Januari, kelab-kelab Liga Perdana telah membelanjakan sebanyak £295 juta yang digabungkan dalam perpindahan. Ini adalah angka tertinggi yang pernah dibelanjakan pada musim sejuk oleh mana-mana liga bola sepak profesional di Eropah. Lebih menarik lagi, dalam dekad yang lalu, Liga Perdana telah berbelanja melebihi daripada lima liga teratas yang lain dalam perpindahan.

Yuran perpindahan mereka iaitu lebih daripada £5 bilion adalah hampir sepuluh kali ganda jumlah yang dibelanjakan oleh liga-liga lain dalam tempoh sepuluh tahun yang lalu. Penyumbang utama kepada angka ini ialah Manchester United, yang £1 bilionnya dan sebahagiannya bukan sahaja telah gagal untuk memberikan mereka dengan apa-apa jenis pujian bola sepak dalam kejohanan bola sepak Inggeris atau Eropah tetapi hanya berfungsi untuk membuatkan pasaran perpindahan, terutamanya di England dengan pasukan yang sedang bergelut dengan masalah kewangan, dengan sesuatu yang jauh lebih sukar untuk diuruskan.

Pemain-pemain seperti Paul Pogba, Harry Maguire, Jadon Sancho, Romelu Lukaku, Angel Di Maria dan Anthony Martial semuanya telah datang ke Old Trafford untuk jumlah yang melebihi £50 juta. Bayaran Pogba sebanyak £89 juta pada masa itu telah memecahkan rekod bayaran perpindahan manakala Maguire juga telah memecahkan rekod bayaran dunia untuk pemain pertahanan dalam sukan ini.

Angka-angka itu sama sahaja keterlaluannya bagi pasukan-pasukan seperti Chelsea, Manchester dan juga Arsenal, yang telah berjaya berada di bawah radar tetapi kerap membelanjakan jumlah yang menjijikkan untuk pemain dalam jendela perpindahan pada masa itu.

Nombor-nombor dalam jendela perpindahan pada bulan Januari 2022

Walaupun akan tidak adil untuk menuntut kelab-kelab supaya tidak melakukan apa yang mereka rasa perlu untuk memajukan status mereka dalam bola sepak dan menghasilkan wang – bola sepak adalah sebuah perniagaan, tidak syak lagi – ianya adalah lebih tidak adil bahawa dalam “permainan rakyat”, “rakyat” tidak boleh mengambil bahagian kerana sesetengah orang lain mahu menggunakan sumber mereka untuk menghalang mereka.

Liverpool telah membelanjakan sebanyak £50 juta untuk seorang pemain tunggal, Luis Diaz, yang merupakan perjanjian perpindahan terbesar pada jendela bulan Januari 2022. Ini adalah selepas perjanjian sebanyak £75 juta mereka untuk Virgil Van Dijk pada bulan Januari 2018 yang masih kekal sebagai perpindahan termahal dalam jendela musim sejuk, selama ini. Newcastle telah menandatangani lima pemain dengan gabungan sebanyak £95 juta juga.

Kelab-kelab ini telah melabur dan sedang mendapatkan pulangan daripada pelaburan mereka. Walau bagaimanapun, kenyataan Encik Scally di hujung jendela perpindahan kepada tabloid British The Mirror meletakkannya di dalam perspektif yang lebih baik.

Pengerusi Gillingham itu berkata: “Saya telah melihat angka itu, apa yang telah dibelanjakan pada bulan Januari – dan saya tidak boleh mempercayainya. Ia adalah mengejutkan dan menjijikkan, terutamanya apabila mereka enggan merundingkan sebarang bentuk perpaduan atau penstrukturan semula pengagihan kewangan untuk piramid bola sepak itu.

“Seorang peminat mana-mana kelab Liga Perdana sepatutnya tidak berasa selesa tentang perkara ini. Hati nurani saya tidak membenarkan saya untuk menyokong mereka dan membenarkan apa yang sedang berlaku. Ia adalah meloyakan.

“Laporan Tracey Crouch bertegas dan sangat mengecam tentang masalah ini dan saya melihat sejauh ini bahawa Liga Perdana dan kelab-kelab mereka sedang sama ada gagal menerima tanggungjawab mereka atau tidak melakukan apa-apa mengenainya.

“Mereka telah berbelanja secara berfoya-foya yang akan merugikan setiap peminat di negara ini. Dan pastinya setiap peminat kelab EFL. Ia lebih teruk daripada meloyakan, ia menjijikkan dan menunjukkan keangkuhan mereka dan tidak menghiraukan laporan Tracey Crouch itu.

“Jika Kerajaan tidak terlibat dalam masa terdekat dan memastikan Liga Perdana dihadkan dan sememangnya dikawal dengan semua kuasa yang masih tinggal kepada pengawal selia kerana mereka jelas tidak mempunyai sebarang kepentingan ke atas diri mereka sendiri.”

Apakah itu laporan Tracey Crouch?

Laporan Tracey Crouch ialah ulasan yang diterajui peminat yang terhasil akibat kehilangan Bury FC. Laporan itu menggariskan betapa banyak ketidaksamaan wujud dalam bola sepak Inggeris dan bagaimana keperluan untuk pengawal selia boleh membantu mengurangkan perbelanjaan yang akhirnya boleh menimbulkan masalah kemampanan yang besar dalam permainan ini.

Banyak kelab Liga Perdana telah menentangnya seperti yang telah  dijangkakan, tetapi perbincangan masih diteruskan di United Kingdom. Tetapi hakikat bahawa telah  terdapat satu keperluan untuk sebuah laporan seperti sedemikian menunjukkan betapa banyak kekayaan kelab-kelab besar telah mencipta satu gelembung yang tidak stabil sehingga ia boleh mencetuskan gelombang kejutan yang akan menyaksikan keseluruhan institusi itu runtuh.

Bagaimana ia telah menjejaskan liga-liga yang lain

Satu lagi hujah mungkin dikemukakan untuk kelab-kelab liga teratas Inggeris bukanlah satu-satunya liga yang membelanjakan sejumlah besar wang. Walau bagaimanapun, pandangan ringkas mengenai sejarah pasaran perpindahan dan wang dalam bola sepak akan menunjukkan kepada anda bahawa kelab Inggerislah yang telah mula-mula membayar ratusan, ribuan, berjuta-juta dan berpuluh-puluh juta untuk seorang pemain.

Kelab-kelab seperti Real Madrid, Barcelona, ​​Juventus dan Paris Saint-Germain terkenal dengan kelebihan mereka dalam pasaran. Mereka sanggup membelanjakan apa sahaja yang diperlukan dan kelab-kelab Liga Perdana turut mendapat manfaat daripada ini juga. Man United telah mendapat hampir £90 juta untuk Cristiano Ronaldo. Tottenham Hotspur telah mendapat lebih daripada £90 juta untuk Gareth Bale. Ini hanyalah beberapa contoh.

Walau bagaimanapun, mereka nampaknya sedang berada dalam satu persaingan dengan kelab-kelab lain di liga-liga yang lain untuk berbelanja lebih pada setiap musim. Kelab-kelab ini memberikan tumpuan kepada satu atau dua pemain untuk pembelian sedemikian tetapi anda mendapati kelab-kelab Liga Perdana membeli beberapa pemain dengan sekaligus, setiap satu berharga dengan jumlah yang terlalu tinggi.

Liga-liga yang lain juga mempunyai beberapa bentuk peraturan yang melihat mereka meletakkan satu had gaji untuk pemain dan kakitangan mereka untuk memastikan bahawa apa sahaja yang mereka belanjakan secara keseluruhan untuk satu musim tidak melebihi jumlah tertentu. Liga Perdana tidak mempunyai itu, itulah sebabnya sebuah kelab seperti Man City boleh mempunyai beberapa pemain dengan gaji melebihi daripada £200,000 seminggu.

Ini menyebabkan liga-liga yang lain kehilangan pemain berbakat mereka dengan cepat dan menjadi kepupusan, dan pasaran menjadi tidak menentu.

Kesimpulan

Bola sepak sedang menuju kepada kehancuran kerana perbelanjaan di Liga Perdana. Tidak lama lagi, tiada lagi pemain untuk dibeli kerana kelab-kelab sudah tidak mampu untuk membeli mereka.

Ketakutan terhadap Liga Super Eropah adalah tulen tetapi Liga Perdana sudahpun beroperasi dengan satu model yang sama sepertinya dan perlu diperiksa sebelum ia menjadi tidak terkawal.